Rozdział 3 - Początek egzaminu

     - Wstawaj, Abunarei! Już szósta rano! - siwowłosy usłyszał krzyk i poczuł na sobie lodowatą wodę. - Łatwo z tobą poszło. Teraz następna. Ubierz się, a popatrzysz - głos należał do Suigetsu.

- Suigetsu senpai, co ty tu robisz?! I dlaczego mnie ochlapałeś?! Ta woda jest zimna i wszędzie tu mokro! - wydarł się Uchiha. Suigetsu uśmiechnął się.
- Sasuke kazał mi was obudzić. O 7:15 macie być przed lasem. Idziesz, czy jak? - pogonił go Suigetsu.

- Już idę, ale ty tu sprzątasz... - odpowiedział już uspokojony Abunarei.

- Poczekam na zewnątrz - poinformował go Houzuki i wyszedł z pokoju.

     Pokój młodego Uchihy nie był zwyczajny, był różny od większości pokoi, można nawet stwierdzić,
że nikt drugiego takiego w Konoha nie miał. Była to jednocześnie sypialnia, jak i labolatorium. Na wprost od drzwi znajdowało się okno, jedyne w pokoju, z widokiem na ogród. Pod nim rozłożony był futon.
Po lewej stronie od drzwi znajdowało się pełno szafek, nie tylko z ubraniami i przyborami ninja, ale także z pochowanymi w gablotkach różnego koloru fiolkami, czy też saszetkami ze sproszkowanymi substancjami. Wszystko to było posegregowane zgodnie z kolorami i podpisane - przy drzwiach były te ciemniejsze,
a patrząc w stronę okna kolory fiolek i substancji jaśniały. Na środku pokoju, na starym, zdobionym drewnianym stole leżały trzy srebrne misy, obecnie puste. Cała prawa ściana była pokryta drogocennym, granatowym dywanem z emblematem klanu Uchiha po środku, a pod ścianą leżały poukładane w szufladkach zwoje. Z sufitu zwisały pnącza jakiejś dziwnej, czerwonolistej rośliny.
Podłoga pokoju była drewniana, tworzyły ją starannie dopasowane, zdobione herbem Uchiha, czarne deski, pod którymi to właśnie Abunarei schował futon, po uprzednim wysuszeniu go jedną z technik Shakuton. Następnie opuścił pokój, ubrany na granatowo, z założoną kamizelką ochronną i ochraniaczem.

- Jak tam samopoczucie? Gotowy na egzamin? - zapytał go Suigetsu.

- Wszystko w porządku - odpowiedział Uchiha, gdy już wchodzili do pokoju jego siostry.
Niezauważalnie podniósł wzrok do góry, tak, że Hozuki tego nie zauważył.

"No to zaczynamy spektakl", pomyślał.
 - Czyli jest dobrze, tak trzymaj. Maguro był dzisiaj raczej ponury. Wie, na czym ma polegać egzamin i spodziewa się nie zdać... Tsuki mocno śpi... - zauważył Suigetsu. - No to... POBUDKA TSUKI!!! -

Widząc, że to na nią nie działa, postanowił zrobić to samo co siwowłosemu.
Gdy zaczął składanie pieczęci, poczuł, że ktoś łapie go za rękę i rzuca o podłogę. Bolało.

- Nawet nie próbuj! Nie po to mam suche łóżko, byś mi je zmoczył! To nie jest twoje akwarium! - krzyknęła do Hozukiego Kuratsuki, stojąc nad nim. - Pomijając fakt, że nie zapraszałam was tutaj!

- Hej, hej! Gdzie szacunek do starszych? - zapytał ją seledynowłosy. - A ty, Abunarei, dlaczego nie powiedziałeś, że to klon? - Houzuki wstał z obrażoną miną z podłogi.

- Nie mam zamiaru grzecznie traktować kogoś, kto mi się włamał do pokoju. Mogłam tu robić... coś - powiedziała dziewczyna.

- Było ją szturchnąć, a byś wiedział, że to klon. To ty miałeś ją budzić, a ja tylko się przyglądać -
wyjaśnił Suigetsu siwowłosy wychodząc z pokoju.
     W pokoju zaległa cisza. Po chwili odezwała się Kuratsuki.
- Masz zamiar zrobić to co Abunarei, czy pomóc?

- Nie trzeba, znam drogę - zaraz po Suigetsu brunetki opuściła pokój.

     Pięć minut przed siódmą Abunarei czekał już na siostrę przy drzwiach wyjściowych, bawiąc się kunaiem. Po siódmej w końcu doczekał się jej. W międzyczasie Suigetsu gdzieś się zmył.

- Idziemy? - zapytał siostrę.

- Jasne. Jak myślisz, nasz Hokage będzie na czas? - zapytała go kruczowłosa.

- Pewnie nie. Jak zwykle. Gdy przybędzie usłyszymy raczej kiepską wymówkę, nie przyzna,
że znowu zaspał w gabinecie. Chodźmy już, mamy dziesięć minut - odpowiedział Abunarei i wraz z siostrą ruszyli w stronę Lasu Śmierci.

      Dzisiejszy dzień nie zapowiadał się najlepiej. Co prawda było jeszcze ciepło, ale patrząc w dal widziało się wielką czarną chmurę zbliżającą się do Konohy, a do tego wiatr wiał tak mocno, że drzewa się wyginały.

     Na dwie minuty przed egzaminem rodzeństwo czekało już na placu przed lasem, wraz z trzynastką innych shinobi. Po chwili dołączył do nich Neji i zaczęli rozmowę na temat różnych jutsu.

     Minął ustalony czas, mimo to nikt się nie zjawił. Abunarei uśmiechnął się do siostry. Czas dalej mijał,
a nadal nikogo z Jouninów lub samego Hokage nie było. Wielu zebranych zaczęło się już niepokoić.

     Gdy minęło półtorej godziny, w końcu zjawił się Naruto, wraz z Minato. Uśmiechnął się do wszystkich i z lekko zakłopotaną miną zaczął monolog.

- Przepraszam was za drobne spóźnienie. Ktoś przesadził z pułapkami i trzeba było kilka usunąć...

Nie przedłużając opowiem wam o dzisiejszym krótkim egzaminie, ten teges... Waszym zadaniem jest walka między sobą o to, kto zostanie Jouninem. Jako miejsce rozgrywek wybraliśmy ten las, bo lepszego miejsca naśladującego pole bitwy nie mamy... Jest was piętnastu, ustalono więc, że zda piątka. Każdy będzie wpuszczany do lasu w minutowych odstępach. To nie wiele czasu, więc za daleko nikt nie ucieknie.

Nie ma żadnych zasad poza jedną: zakaz zabijania. Poturbować można. Możecie robić dosłownie wszystko, dopierać się w sojusze itd., ten teges... Zapomniałbym... Każdego zawodnika będzie pilnowało ANBU, minimum jeden członek tej organizacji. W lesie jest ich kilkudziesięciu na obecną chwilę. Będą notować wszystkie wasze poczynania... to tak dla mojej korzyści. Gdy zostanie was na nogach tylko piątka, na niebie pojawi się taki smok z błyskawic. Pogoda temu sprzyja, a jeżeli chmury się nie zbliżą do tego czasu, to Sasuke zawsze ma Rinnegana, więc szybko zmieni pogodę - gdy Naruto zakończył monolog,
zwrócił się do syna. - To na pewno wszystko, Minato? -

Jego syn odpieczętował zwój, który dotąd trzymał w ręku i zaczął wertować informacje.

Po chwili odpowiedział :

- Jeszcze jedno. Trzeba wspomnieć o tym, co wczoraj zobaczyłem w lesie.

- No dobrze... - odpowiedział do syna Naruto i przemówił do zebranych - Minato wczoraj zwróci moją uwagę na to, że co poniektórzy z obecnych tutaj chuuninów bez wiedzy organizatorów wkroczyli na teren egzaminu. Gdyby to był tylko jeden przypadek, zdyskwalifikowałbym taką osobę, ale jako, że z każdej drużyny jedna osoba coś zmieniła w tym lesie, nie będziemy się w to mieszać. Wszystko jasne?

- Hai! - odpowiedzieli wszyscy, a Abunarei dalej wpatrywał się w Naruto, nic sobie nie robiąc z jego słów.

- Na pewno? Neji, jakieś pytania? - zwrócił się do młodszego syna Hokage.

- Wszystko jasne, ojcze - mruknął szatyn, lekko zakłopotany.

- To świetnie. Teraz tylko muszę oficjalnie odhaczyć, że wszyscy się zjawili i zaczniemy egzamin -

Hokage wyjął zwój i odpieczętował go - Nie musicie odpowiadać, tylko wymienię osoby według należności

do drużyn i po sprawie. No więc to by było tak...

1.Drużyna Hanabi Hyuuga, tj. :

Uchiha Abunarei

Uchiha Kuratsuki

Uzumaki Neji - są.

Liczę na to, że nie oblejesz, Neji...

2.Drużyna Rocka Lee - czyli pechowcy... :

Hyuuga Nawaki,

Houzuki Maguro,

Santenshi Shinri - są.

3.Drużyna Sasuke Uchihy :

Nara Rekishi,

Akimichi Dotene,

Yamanaka Inoichi - obecni.
Aż dziwne, że wytrzymują z tym gburem.

4.Drużyna Konohamaru Sarutobiego :

Hatake Sakon,

Morino Arashi,

Hyate - są.

No i na koniec, kandydaci bez drużyn:

Inuzuka Hikari - jest,

Aburame Mangetsu - jest,

Orochi... Houzuki. - jest.

"Pewnie się teraz na mnie obrazi, że jego nazwisko wspomniałem" - pomyślał blondyn, gdy skończył czytać i dodał - Tak więc ustawić się przed furtką, za minutę wpuszczam pierwszą osobę.
     - Co o tym sądzisz, Tsuki? - zapytał Abunarei, gdy szli pod wysoki płot wraz z Nejim.

- Tak jak ustaliliśmy, mamy sojusz. Tylko pamiętaj o zakazie zabijania.... bracie - odpowiedziała Kuratsuki.

Siwowłosy chciał coś powiedzieć, ale wtrącił się Neji :

- Dobra, za parę minut na szczycie wieży. Kunaie rozłożyłem po całym lesie. Nadal nie mogę uwierzyć, 

że Minato mnie widział... Musiał mieć aktywnego Byakugana... Jak ja tego nie znoszę - gdy to powiedział, uśmiechnął się do towarzyszy i opuścił ich, bo Minato wyczytał jego imię.

     Abunarei już wiedział kogo chce pokonać. Wraz z siostrą i Nejim doszli tydzień temu do wniosku, 

że są najlepsi wśród zebranych tu chuuninów, więc teoretycznie nie powinno być problemu.

On jednak nie wybierał swoich przeciwników przypadkowo.

"Ciekawe co na to powiedzą Tsuki i Neji... Może moja niby śmierć pomoże jej 

w rozwinięciu Sharingana... Wszystko dozwolone? Poza zabijaniem... No to dobrze, nie chciałbym być w skórze Nawakiego... no i Sakon... Życie bez uprzykrzania mu życia to nie życie....

Z nim też się zabawię, ale tu łagodniej, w końcu to przyjaciel..." - gdy siwowłosy rozmyślał nad tym,

z kim będzie walczyć, Minato powiedział, że teraz jego kolej na wejście do lasu. Spokojnie wszedł do środka i wyjął z kieszeni słoiczek z Sharinganem, widząc, że obserwuje go ojciec.
Uśmiechnął się pod nosem, schował go z powrotem i...

Zniknął.

Konbanwa!
Rozdział namber three gotowy. Trochę mało tego tekstu, ale to się nie liczy... Jest tyle, ile chciałem.
Liczę na to, że jakieś komentarze się pojawią, a jak nie, to mówi się trudno i żyje się dalej.
Jednakże, można dodawać komentarze jako anonim, więc jeżeli ktoś się wstydzi, to nie ma problemu.
Ja ne!